εξισώνω — εξισώνω, εξίσωσα βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
εξισώνω — εξίσωσα, εξισώθηκα, εξισωμένος, μτβ. 1. αποδείχνω ή κάνω κάτι ίσο προς άλλο: Εξισώνω λογαριασμό. 2. (μαθ.), σχηματίζω εξίσωση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ανισάζω — ἀνισάζω (Α) ισιώνω, εξισώνω … Dictionary of Greek
ανισώ — (I) ἀνισῶ ( όω) (Α) 1. εξισώνω, εξισορροπώ 2. δίνω σ αυτούς πού ήλθαν τελευταίοι στο συμπόσιο ίση ποσότητα κρασιού μ αυτήν που πήραν οι άλλοι 3. εξομαλύνω, λειαίνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν(α) * + ισώ. ΠΑΡ. αρχ. ανίσωσις (Ι), ανίσωμα, ανίσων]. (II) ἀνισῶ … Dictionary of Greek
αντανισώ — ἀντανισῶ ( όω) (Α) εξισώνω, συμπληρώνω … Dictionary of Greek
αντεκτείνω — ἀντεκτείνω (Α) εκτείνω ή αναπτύσσω κάτι για να το καταστήσω ίσο με κάτι άλλο, εξομοιώνω, εξισώνω … Dictionary of Greek
αντερύομαι — ἀντερύομαι (Α) 1. εξισώνω ως προς την τιμή, αντισταθμίζω 2. τραβώ προς την αντίθετη κατεύθυνση … Dictionary of Greek
απισώ — ἀπισῶ ( όω) (Α) [ισώ] εξισώνω, κάνω κάτι ίσο με κάτι άλλο … Dictionary of Greek
εξίσωση — Κάθε προτασιακός τύπος της μορφής φ(x) = ψ(x), όπου φ και ψ συμβολίζουν συναρτήσεις της αυτής μεταβλητής x, ενώ οι τιμές τους ανήκουν στο ίδιο σύνολο, έστω Σ. Το σύμβολο x ονομάζεται: ο άγνωστος της ε. Αν Ε είναι το σύνολο που διατρέχει η… … Dictionary of Greek
εξισωτής — ο (AM ἐξισωτής [εξισώνω] αυτός που προκαλεί εξίσωση αρχ. μσν. κρατικός υπάλληλος που καθόριζε τις φορολογικές υποχρεώσεις τών πολιτών αρχ. αυτός που καθιστά ισόρροπο κάτι … Dictionary of Greek
